Na de aankondiging van mijn vertrek bij mijn werkgever, kreeg ik enorm veel berichten van mensen. Veel mensen geven aan mij dapper te vinden, hebben respect voor mij en wensen mij veel succes op mijn nieuwe pad. Herhaaldelijk geven mensen bij mij aan zelf ook wel een dergelijke beslissing te willen nemen, maar niet durven of andere redenen hebben om ‘de stap’ niet te nemen.
Een dapper besluit?
Na al deze berichten begon ik mij af te vragen, is het wel een dapper besluit? Als je mijn berichten leest dan begrijp ik dat mensen mij dapper en stoer vinden. Het komt natuurlijk heel krachtig over als iemand zegt; ik kies voor mijzelf! Maar om tot dit besluit te komen ging een periode van veel onzekerheid vooraf. Ik heb mij totaal niet dapper of stoer gevoeld. Het voelde vooral als gefaald hebben. Ik heb maanden rondgelopen met onbestemde gevoelens. Ik maakte voortdurend lijstjes met voor- en nadelen, tekende mindmaps om inzichtelijk te maken wat ik belangrijk vond en ging vooral tegen alles aanschoppen wat bij ‘het oude’ hoorde. Een knoop doorhakken was voor mij geen optie.
Onzekerheden mogen er zijn
Mijn ervaring is dat mensen veel belemmeringen zien om levensveranderende beslissingen te nemen. Er zijn financiële redenen, de kinderen zijn nog niet groot genoeg, onzekerheden over het eigen kunnen, angst gevoelens dat het kan mislukken en allerlei andere belemmeringen die je kan verzinnen om ‘de stap’ niet te maken. Deze (on)zekerheden mogen er zijn. Het is heel logisch dat je afwegingen maakt om tot een grote beslissing te komen. Ga je (on)zekerheden niet uit de weg en accepteer dat ze er zijn.
Harde feiten
Helaas zijn er soms harde feiten nodig om toch tot een beslissing te komen. We kennen allemaal de verhalen van mensen die doorgaan tot ze een burn-out hebben of die eerst een overlijden van een dierbare nodig hebben om een andere kijk op het leven te krijgen. Ik kan niet anders zeggen dat het voor mij ook zo heeft gewerkt. Na maanden onzekerheid kwam er opeens een moment waarop alles duidelijk werd en er gewoonweg geen andere keuze te maken was. En dat voelde als een bevrijding. Alle beren op de weg waren verdwenen en ik zag alleen nog maar mogelijkheden.
Geef jezelf ruimte
Mijn ervaring is dat als je, je alleen focust op nadelen, onzekerheden of andere negatieve patronen er geen ruimte is voor ontwikkeling, creativiteit en een open mindset. Geef jezelf ruimte, ontdek waar je krachten liggen, zie mogelijkheden en denk groot. Want van klein denken is nooit iemand groot geworden.
Wat hielp mij?
- Accepteren dat (on)zekerheden er mogen zijn
- Ruimte nemen om creatief en groot te denken
- Yoga, wees even stil en luister naar jezelf (en nee dat hoeft niet zweverig te zijn)
- Praat met mensen en stel je kwetsbaar op (en voor degene die luistert, luister oprecht en oordeel niet)
Als ik nu terug kijk op mijn besluit, dan mag ik zeker zeggen dat het een dapper besluit was en het is heel fijn dat mensen mij steunen op deze weg. Denk je na het lezen van deze blog, het zal wel ik durf het (nog) niet. No worries; change is hard at first, messy in the middle and gorgeous at the end.
