Niets is frustrerender dan solliciteren zonder resultaat. Zeker als je al een tijd geen plezier meer uit je werk haalt en het liefst zo snel mogelijk wilt vertrekken. Ik begrijp je volkomen! In deze blog lees je 3 redenen waarom je sollicitaties nu niet succesvol zijn.
Solliciteren is toch de eerste stap?
Als ik vrouwen spreek over hun verlangens iets anders te willen doen, dan hoor ik vaak dat ze direct gaan solliciteren. Of al een tijdje aan het solliciteren zijn. Want dat is toch de eerste stap naar werk waar ik blij van word Mariëlla? In veel gevallen is dit niet de eerste stap. Voor mij is het vaker de laatste stap. Ik zie dan ook regelmatig deze sollicitatie pogingen stranden omdat er geen resultaten worden bereikt. Een hoop frustratie volgt en tegelijkertijd verandert er helemaal niets aan je situatie.
Het mag duidelijk zijn dat ik de strategie ‘ik ga eerst solliciteren’ je niet adviseer, ik geef je 3 redenen waarom:
Reden 1 – Solliciteren als uitvlucht
Een eerste reden waarom het nog niet gelukt is om succesvol te solliciteren is dat je het sollicitatieproces beschouwt als uitvlucht voor je huidige situatie. Het werk bevalt je al een tijd niet meer en je wilt het liefst morgen nog iets vinden. Zodat je eindelijk verlost bent van die dagelijkse worsteling om naar het werk te gaan. Een nieuwe werkomgeving kan erg welkom zijn, maar als je gaat solliciteren om te vluchten dan bereik je hoogstwaarschijnlijk het tegenovergestelde. Heb je er weleens over nagedacht dat je misschien zelf het probleem bent en niet je huidige job? Ik zie vaak dat vrouwen eigenlijk niet goed weten wat ze willen of punten hebben waaraan ze nog moeten werken bij zichzelf. Als je hopt neemt je deze ellende gewoon mee en kom je ook bij de volgende baan snel tot de conclusie dat het niets is en besluit je weer te vluchten. Voel je me? Voor je het weet beland je in een vicieuze cirkel.
Reden 2 – Solliciteren zonder motivatie
Zelf heb ik misschien wel duizenden sollicitaties behandeld in mijn tijd als HR-manager. Als ik een sollicitatie beoordeelde dan was de motivatie van een kandidaat echt het allerbelangrijkste voor mij. Waarom wil je hier werken? Waarom ben jij de juiste kandidaat voor ons? Waarom pas jij bij ons bedrijf en hoe ga jij een bijdrage leveren aan onze missie en visie? 9 van 10 keer kon ik uit de motivatiebrief al opmaken dat hier nog geen seconde over na was gedacht. Ik verbaasde mij altijd over de lange epistels met werkhistorie, maar geen letter waarom je het nu echt wilt. Nu ik vrouwen coach in het waarmaken van hun ambities begrijp ik het dondersgoed. Deze lieve vrouwen solliciteren zonder motivatie. Ze hebben geen idee wat ze echt willen en solliciteren maar lukraak in de hoop ergens aangenomen te worden. Een belangrijke reden waarom je nog steeds niet op gesprek bent gevraagd.
Reden 3 – Ja maar, ik moet toch gewoon hard werken
Als ik vrouwen uitleg dat ze echt werk kunnen doen waar ze blij van worden en waar zij hun talenten en kwaliteiten optimaal kunnen inzetten, dan krijg ik soms nog weleens opgetrokken wenkbrauwen? Ja, maar ik moet toch gewoon hard werken? We hebben stiekem een plaatje in ons hoofd geparkeerd dat werk doen waar we blij van worden niet voor ons is weggelegd. We zijn ervan overtuigd dat we gewoon moeten ploeteren en zwoegen voor ons werk. Verstopt zit een diep verlangen om ander werk te doen, maar vanwege angst komt dit verlangen niet naar buiten. Ik weet inmiddels dat ploeteren en zwoegen je angstvallig in je comfortzonde houdt, het is een manier om jezelf weg te houden van wat je zelf wilt. Je kunt de klok erop gelijk zetten dat de recruiter die jouw sollicitatie behandeld jouw motivatie niet geloofwaardig vindt en je op de ‘afwijzen’ stapel belandt.
De weg van binnen naar buiten
Heb jij je herkent in één van deze redenen en moet je schoorvoetend toegeven dat je ook een beetje doelloos solliciteert. Ik begrijp het heel goed! Je wilt iets veranderen aan je situatie, maar je weet gewoon niet goed waar te beginnen. Laat ik nu weten wat wel de juiste route is richting werk waar je blij van wordt. Voor mij is er namelijk maar één route en die is van binnen naar buiten. Je zult eerst met jezelf aan de slag moeten en vragen moeten beantwoorden over jezelf voor je vervolgens naar buiten kunt gaan en jezelf op de juiste manier kan presenteren. Eigenlijk best logisch toch?